o yüzden pazarda kendimce bir alışveriş tekniği geliştirdim. tezgahların önünden hızlı geçiyorum. yoksa durduğum anda ''abi ne lazımdı'' ve ''patlıcan çok taze, çanakkale domatis geldi, bamya da verem mi?'' sorularından alacaklarımı unutuyorum. adama ''roka ver'' diyorum ''kıvırcık da verem mi?'' diyor. ''nane'' diyorum, ''fesleğen de harika'' diyor. ''1 kilo soğan?'' ''2 kilo yapiyim mi, ağlatmayan cins bu'' diyor. ''ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar'' diyerek pazarcıyla gereksiz samimi diyaloglara giriyorum. maksat sevimli görünerek malı 2 kuruş ucuza almak değil de, çürükleri kakalamasını önlemek. esprinin boktanlığı ise sıcak pazar ortamını serinleten cinsten. allahtan pazarcı oralı değil, ''başka arzun var mıydı abim'' diyip şişman kadına yöneliyor. ne aldığımı bilmiyorum, hatırlamıyorum ve işin kötüsü beynim tamamen boşalmış vaziyette. işte en korkuncu bu. pazarcı tarafından hipnotize edildim, iflah olmam artık. fantastik ürünlere geçiyorum. ''ver ordan 2 adet alabaş (kohlrabi), kudret narı da ney? iyi ver ondan da 3- 4 tane. romanescu? bayılırım sar. sarı kiraz? kurtsuzlarından 1 kilo, aman kuşkonmazı atlamayalım. kişniş, taze kekik ve bilumum baharatlar sepette. oh rahatladım. eve doğru yola koyuluyorum, kafamda akşama ne yesek sorunsalı? mesela sarı kirazlı, kuşkonmaz yatağında, karamelize soğanlı romanescu fena fikir değil. ya da kudret narı suyunda haşlanmış deniz börülcesi yanında alabaş ve chery domates. bu arada evin altındaki bizim markete geldim. makarna aldım bir de yoğurt. akşama bir spagetti alla sarmısahlı tomatlı, yanına da naneli ayran oh mis.
ne o öyle sebze meyve, cins cins?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder