sabah sabah internette gezinirken atatürk'ün uşağı cemal granda'nın bir anektoduna rastladım. çok hoşuma gitti sizinle de paylaşmak istedim. devamında da bir rakısever olarak kendi yazdığım rakı üzerine ne dedim lan benlerimi de serpiştirmeden gitmeyim dedim.
hadi şerefe.
‘Moda koyundayız. Sıcak bir yaz akşamı. Sakarya motoruyla bir deniz gezisine çıkmıştık. Mehtabın ilk günleriydi. Koyun manzarası Atatürk’ün çok hoşuna gitmişti.
Atatürk bize:
- “Buraya geldiğimizi kimse görmesin. Elektrikleri de söndürüp kendi kendimize rahat bir şekilde yiyip içelim. Mehtap da hazır” dedi.
Fakat daha on beş dakika bile geçmemişti ki, çevremizin sessiz sedasız sandallarla çevrilmekte olduğunu gördük. Atatürk sarıldığımızı görünce:
- “Karanlığın anlamı kalmadı. Elektrikleri yakın” dedi.
Ortalık ışıyınca beyaz yazlık elbiseleriyle gecenin içinde Atatürk’ün heybetli vücudu, bir heykel parlaklığıyla ortaya çıktı. O an denizin ortasında bir alkış sesi yükseldi. Bizim orada olduğumuzu öğrenen başka sandallar da kafileye katıldılar.
Atatürk, sevgi gösterisinde bulunan kalabalığa, sanki kendi konuklarıymış gibi sormaya başladı:
- “Size ne ikram edeyim, ne istersiniz?”
Sandallardaki kalabalık arasından sesler yükselmeye başladı:
- “Paşam seni isteriz.”
Görülecek manzaraydı bu. Atatürk bir ara eliyle beni çağırdı:
- “Rakı, şarap ne varsa hepsini halka dağıt. Bana da bir şişe bırak” dedi.
Ben de ne kadar içki varsa, orada bulunan herkese dağıttım.
Bağırış, çağırış gırla gidiyor. O zaman Atatürk, karşısında coşan, sevgi gösterisi yapan halka doğru kadehini kaldırarak şöyle konuştu:
- “Vatandaşlarım… Buna rakı derler. Vaktiyle padişahlar gizli içerlerdi. Ben açık içiyorum. Siz de benimle beraber içiyorsunuz. Neticede unutmayın ki, ben de sizin gibi insanım.”
*************** ***************** ******************
meyhanenin salaş olmayanından haz etmem. Örtü lekeli olsun ama meze lezzetli olsun.
balık oltaya değil, rakıya kanar.
meyhaneye doymaya değil, olmaya gidilir.
rakı bütün iyiliklerin anasıdır.
hayatın tadı cola değil,rakı'dır.
günü bal kaymak'la açıp, rakıyla kapatan bir adamım.
koca market yapmışsın rakı yok ne demek ayu! git manav yaz oraya o zaman.
gerildim; rakı içtim serildim.
kurda sormuşlar boynun niye kalın diye. rakımı kendim damıtırım demiş.
mezeler hazırlansın mumlar yakılsın. ayin başlasın. ulu manitu anasonlu ateş suyumuzu kutsa.
meyhaneler de gazino gibi oldu.
dionysos felan anlamam. benim tanrım aydın boysan'dır.
rakıya zam yapma kardeşim, yapma ki diğer zamların kederini, içerek atalım.
takılmıyorum rakılıyorum.
her rakı içtiğimde neyzen'i, her şarap içtiğimde hayyam'ı, her viski içtiğimde rakı'yı anıyorum.
e bir maniyle de noktalayalım bari...
barbun'a gel barbun'a
benzer koca domuza
yanında tabi ki duzikoyla
ne dert kalir ne de tasa
sağlığınıza canlar...
bu akşam gidiyorum. ege koylarında biraz kafamı dinliycem. sokakta omuz atandan, arabanın camından dışarı içtiği pet şişesini fırlatandan, yutamadığı balgamını yola tükürenden, suriyeli dilencisinden, para dilenen, olmadı sigara ver diyen çingenesinden, toplaya toplaya bitiremediği, bayram harçlığı isteyen şımarık piçlerden, olmayan yolundan, çıkılamayan kaldırımından, bitmeyen trafiğinden, bisiklet yoluna parkeden davarından, yaya geçidinde bile yol vermeyen sığır sürücüsünden, tükenmeyen magandasından, hala dövme görünce ''ıyy'' diyen gerzek kenar mahalle karılarından, lanet minibüs şöförlerinden ve kıçlarına kaçasıca kornalarından, komşunun çocuğunun kulak tırmalayan sesinden, ter kokan ve hala lahmacun yiyen yurdum insanından, meyvenin çürüğünü kakalayan pazarcısından, yolda 2 boyutlu hale geldiğin halde yine de omuz atan ayı oğlu ayısından, uzun adamından, siyasetinden, polisinden, muhalefetinden, cemaatinden, yobazından, teröründen, savaşından, topundan sülalesinden 1 hafta kendimi soyutlayacağım için çok ama çok mutluyum.
