noluyo lan? dükkanın diğer ucundan, annesinin duymadığını düşünmüş olcek ki, daha yüksek perdeden one more time: ''aaaghhnnneeaaagghh geeeelll buraaagghyaa''. kulaklarımdan kan geldi yeminle, kadın alışmış o da aynı şekilde ''kasaadaağğhhyıım geliiyoooğğruum'' diye böğürerek cevap verdi. anlaşıldı aile sağır, böyle anlaşıyor. bitti mi? hayır. kadın çocuğu görmüyor ya, tekrar bağırdı: ''caaaaan nerdeeeghsiiinn?'' canın çıksın. len dükkanın arka kapısı yok ya işte, yürü 2 adım görürsün piçini. çocuk köşeden ''bböööö'' diye çıktı. koca mağazayı lunapark havasına çeviren bu çekirdek ailenin 2 üyesini çıtlayasım var ama sabrediyorum. bunlar nadir olan vakalar değil. restoranda, sinemada, vapurda umuma açık her yerde aileler çocuklarını ortalığa salıyorlar. yemek yiyorum veletler masamın etrafında şap şap ayaklarını vurarak bağırarak koşuyor, sinemada arka koltuğumda oturan canavar sürekli koltuğumu ayağıyla dürtüyor, dolmuşa biniyorsun yüksek sesle konuşuyor ve hiçbirinde ne anası ne babası ikaz etmiyor. sonra da bizimki çok azgın zapt edemiyoruz. sen ver onu bana, şok aletiyle 2 dakkada nasıl getiriyorum nizama gör bakalım. hayret bişi.
çocuklar özgür yetişsin, kendine güveni olsun ayağına ilerinin seri katillerini yetiştiriyorlar. çocuğun her istediğini yapmak, ona gerekli ahlak kurallarını öğretmeden büyütmek, ulu orta her yerde her istediğini yapmasına göz yummanın sonunda, kendini beğenmiş, şımarık, saygıdan yoksun bir yetişkin oluşuyor ki bunları biz daha sonra maganda, öküz, mal, apaçi diye adlandırıyoruz.
dün gece yatmışım, hava sıcak, pencereler açık haliyle, yine çocuk sesi, bağrış çığrış annesiyle konuşuyor. normalde anne olacak gerzeğin ''sus evladım, gece millet uyuyordur yavaş konuş'' demesi gerekirken, gülüyor şıllık. dünyanın en şeker, en tatlı, en sempatik piçini doğurdum sendromu. kaynar su dökecektim de engellediler.
çocuklarınıza edep terbiye öğretin sevgili ebeveynler. ördek bile yavrularına bir sıra halinde peşinden gelmesini öğretebiliyorken, sizin bu kadar yeteneksiz olmamanız lazım. çocuk yapmak kolay bakmak zor.
bu yazıdan benim çocuk sevmediğim anlaşılmasın. ben zeki, ahlaklı, dürüst, saygılı, çocuk gibi çocuk seviyorum. büyümüş de küçülmüş piçlere kılım. çok zeki amcası kafadan 4 basamaklı sayıları çarpıyorla gelmeyin bana. çarpıyor da ne oluyor? yumurta kırabilecek mi büyüyünce, iletişimi nasıl olacak insanlarla bunlar önemli. çocuklarınızın omzuna gereksiz kaldıramayacağı yükler koymayın. sizin başaramadığınızı o başarmak zorunda değil. çocukla hava atmayın. evvelden göster pipini amcana vardı şimdi o ses çocuklar var. hepsi saçmalık. zaten bu dünyaya çocuk getirmek saçmalık. hormonlar bastırıyor ay çocuk istiyorum ne lan? hormon baskısıyla çocuk mu olurmuş? git kreş öğretmeni ol, dindir arzunu kedi misin sen?
caddeye çıkıyorum, çocuk arabalarından yürüyecek yer yok. alışverişinden de eksik olmicek ya haspa , o koca araçlarla reyonların arasında şort beğeniyor koca götüne. 5 sene sonra da gençliğimizi yaşayamadık, gezemedik tozamadık diye evlilikler bitiyor. bağırtmayın lan çocuğunuzu, benim de asabımı bozmayın.
dağılın lan piçler, topunuzu kesmiyim şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder