marilyn manson

marilyn manson milano  konseri için nerdeyse 4 ay öncesinden konser biletimizi aldık. vize işlemleri patlasa konser biletleri bir tarafımıza kaçacaktı ama göze aldık, iyiki de almışız, son ay biletler tükendi. konser günü istanbul'dan yola çıktık. öğlen 3 gibi milano'da olmayı planlıyorduk ama uçağın rötarl kalkmasıı hesaplarımızı bozdu. 2 saat farkla milano'ya indik. otele, önce otobüs daha sonra metrobüsle ulaştık. hemen üstümüze konsere uygun kıyafetlerle donatıp duomo'daki arkadaşlarımızla buluşmak üzere yola koyulduk. bişiler atıştırıp konser mekanı olan alkatraz'a geldik. milano'nun en büyük konser, organizasyon, fuar ve moda

gösterilerinin de yapıldığı bu mekan manson fanları tarafından ağzına kadar dolmuş. havalandırma olmasına rağmen konser başladığındaki zıplama, pogo ve headbang potansiyeli düşünülürse ter atarak 3 - 5 kilo vereceğimiz kesin. önce kendimize güzel bir yer seçiyoruz. arkamdaki adam bira kuyruğuna girmemek için 2 koca bardak birayı peşinen almış. sorun şu ki italyanların konuşurken eli başı kıçı da durmadığı için biraların bir kısmı sürekli üstümüze başımıza sıçrıyor. ikaz etmek durumunda kalıyoruz ama konser başladığında muhtemelen herkes birbiriyle kardeş olacak. ve sonunda ışıklar sönüyor cep telefonları havaya kalkıyor ve son dakikada konserlerin olmazsa olmazı 2 metrelik bir herif önümüzde beliriyor. şansıma sıçayım ki bu lanet beni bu topraklarda da bırakmıyor. seyircilerin cep telefonlarından seyretcez konseri anlaşıldı. safları sıklaştırıyoruz ve dumanların arasından marilyn gözüküyor. sırtı dönük silüetini görüyoruz,intro boyunca yer yer mikrofonu roger daltrey tadında çeviriyor, intro bitiminde deep six'le mevzuya dalıyorlar. sound mükemmel, davulda stolen babies'den aşina olduğumuz gil sharone, gitarda paul wiley ve basta kadim dostu twiggy ramirez teyze ile konuya sağlam dalıyorlar. 2 metrelik dev arkadaştan fırsat bulup gördüğüm kadarıyla manson'ın üstünde siyah bir pardesü, ve boğazına sarılı fular gibi bişi var. şişmanladı gıdıyı saklıyor belli. mekan yer yer o kadar havasız ve sıcak oluyor ki benim tanıdığım manson üstü başı yırtıp anadan üryan konsere devam edebilir, ama böyle bir şey olmuyor. bir ara ben yırtacaktım gerçi, nasıl bir yüz ifadesine bürünmüşsem kız arkadaşım ''istersen

sen git arka tarafta bir yerlerde bir nefes al'' dedi. bulunduğumuz yer tam ortalarda, benim pozisyonumu terketmem bir daha asla birbirimizi bulamamız demek olduğu için tam önümüzde başlayan pogoya rağmen cepheyi terketmedim. bu arada önümüzdeki 2 metrelik dev, sweet dreams coverıyla iyice kendinden geçip kolları da kaldırdı. oldu mu sana 2 buçuk metre. sağa sola öyle bir salınıyorki enlemesine 5 metre daha yana kaymamız lazım ama mümkünatı yok. bütün bu arbede esnasında  parça arasında gitaristle mm arasında nirvana'dan rape me adlı eseri çalma söyleme karmaşası yaşandı ama nedense tonu bir türlü alamayan mm eliyle kes işareti yaparak konudan hemen uzaklaştı. antichrist superstar döneminden bir eserle yollarına devam ettiler. parça aralarında ciddi boşluklar bırakan mm dinlenme amaçlı uzun konuşmalar da yaptı. kilise dekorunu andıran sahne, yazılı çizili ışık koreografisiyle konseri daha da seyredilir kıldı. konser bitiminde bis'e tekrardan üstünde simsiyah kapüşonlu pelerin ve ellerinde beyaz çiçeklerle çıkan mm coma white adlı parçayla konseri sonlandırdı. beatiful people ve 2 metrelik devle birlikte salonu terkeyledik. 9 kasım firenze obihall'deki diğer konserini kaçırmak istemeyenler şimdiden biletlerini alsınlar. önünüze bir yarma gelmesi ihtimaline karşın  apartman topuk giymeyi unutmayın.

setlisti merak edenler için aha şuraya yapıştırıyorum.

Deep Six 

Disposable Teens

mOBSCENE

No Reflection

Third Day of a Seven Day Binge

Sweet Dreams (Are Made of This)

Angel with the Scabbed Wings

(with "Rape Me" interlude)

Tourniquet

Rock is Dead

The Dope Show

Lunchbox

(with Cake and Sodomy + Come As You Are & Moonage Daydream interlude)

Antichrist Superstar

The Beautiful People

Coma White